We vinden het zo fijn dat jullie ons volgen en geregeld zeggen dat jullie jaloers zijn dat we besloten hebben dat gevoel middels dit verslag nog wat meer te voeren

Dit verslag is dus vooral bedoeld voor ‘allen’ die nog niet jaloers zijn of nog niet groen genoeg zien van jaloersheid,

Zoals jullie misschien gezien hebben, stond als titel boven onze laatste fotoserie: “Een vakantie in onze vakantie of 2^e honeymoon?” We zijn inmiddels achter het antwoord: het is een 2^e honeymoon en wij doen dus precies die dingen die je ook op een honeymoon doet

Onze 2^e honeymoon begon 17 maart op Tahiti: bij aankomst op het vliegveld kregen we een mooie bloemenkrans omgehangen en stond de transfer, naar ons hotel Manava in Papeete, al klaar. In het hotel hadden we een zeer mooie kamer, met queensize bed (wij raakten elkaar hier regelmatig kwijt), mega badkamer met groot bad, inloopdouche en dubbele wasbak. We kwamen hier voor ons gevoel midden in de nacht aan door het tijdsverschil van 5 uur dat we tijdens de vlucht vanuit Paaseiland hadden opgebouwd, maar waren nog zo hyper dat we eerst hebben geskypt en chips gegeten voordat we sliepen. Op donderdag hebben we naast het heerlijke ontbijt genoten van het grootste zwembad van het eiland (zo staat het genoteerd in de “reisbijbel” Lonely Planet en dat geloven wij natuurlijk!). Dat zwembad ligt aan zee en wij zagen in de verte het eiland Moorea liggen, onze volgende bestemming.

Op vrijdag 19 maart gingen we met een catamaranboot hiernaartoe, voor 5 nachten hadden we hier een Overwater Bungalow geboekt in “Moorea Pearl and Beach Resort”, maar we kregen een Premium Overwater Bungalow. Dit betekende dat we, vanuit het restaurant, verder moesten lopen naar onze kamer, poeh, poeh,

Het hoogtepunt tijdens dit verblijf was (“niet dat hoogtepunt mannen!”) de snorkeltour, waarbij wij zwommen met en tussen de grote pijlstaartroggen en haaien. Hierna volgde een heerlijke barbecuelunch (wat hadden wij het weer zwaar

Op woensdag 24 maart moesten we ons paradijsje op Moorea verlaten en vertrokken met het vliegtuig, via een tussenlanding op Tahiti, naar Huahine. Op het vliegveld van Huahine stond wederom de taxi klaar en deze bracht ons naar de haven van Fare, de hoofdstad van Huahine. Het resort, waar we zouden verblijven, is alleen via het water bereikbaar, vandaar dat het laatste stukje met de boot moest.

Vanuit de verte zagen we de Deep Overwater Bungalows (DOB) al liggen. Bij aankomst kregen we een verfrissend doekje en drankje en werd onze bagage ondertussen naar de kamer gebracht. Zoals jullie al geraden hadden, kregen we hier een DOB helemaal aan het einde van de steiger. We hebben helaas maar 3 nachten in deze bungalow doorgebracht, we bleken er namelijk niet alleen te zijn: ’s avonds liet onze “huisrat” zich namelijk zien en aangezien hij niet weg wilde, zijn wij maar vertrokken naar de naastgelegen bungalow. Hier hebben we nog 2 heerlijk rustige nachten doorgebracht, zonder dat al het etenswaar door de kamer werd gesleept. Tijdens dit verblijf zijn we ook weer heel actief geweest: net als op Moorea hebben we veel gelezen, gesnorkeld en genoten van het lekkere eten en de mooie zonsondergangen. Verder hebben we een ochtendtour gemaakt over het eiland en alle baaien en historische sites gezien (wisten jullie dat de Polynesiërs vroeger kannibalen waren en James Cook hieraan heeft deelgenomen en uiteindelijk zelf als diner is geëindigd (wel op de Marquesas eilanden).

Op maandag 29 maart moesten wij met pijn in ons hart ook dit paradijsje verlaten en vlogen via Moorea naar Tahiti terug. Hier bleven wij nog 2 nachten en op dinsdag hebben wij lekker geshopt in Papeete en zijn de nodige “black pearls” aan de toch al uitgebreide, verzameling sieraden van Monique toegevoegd.

’s Avonds kregen wij te horen dat onze vlucht naar Auckland was geannuleerd, omdat de brandweer van het vliegveld staakte, de volgende ochtend moesten we nog maar een keer informeren.

Op woensdagochtend werden wij om 6 uur telefonisch gewekt en kregen te horen dat wij per direct moesten vertrekken want ons vliegtuig zou om 07.00 uur vertrekken.

Binnen 10 minuten stonden we met onze bagage beneden en een half uur later op het vliegveld: hier bleek dat onze vlucht pas om 8 uur vertrok. Om kwart over 8 steeg ons toestel op en konden wij opgelucht adem halen. Het was ons weer gelukt om zonder al te veel moeite weg te komen tijdens moeilijke omstandigheden.

Hierna realiseerden we ons met enige weemoed dat we nu echt afscheid hadden genomen van onze 2^e honeymoon en op weg waren naar Auckland, Nieuw-Zeeland, voor een nieuw avontuur.