Het was voor ons een behoorlijke natuurshock om van Iguazu naar Salta te reizen (vanuit het noordoosten van Argentinië naar noordwesten): van subtropisch/jungleachtig naar berg-woestijn-maanlandschapachtig!

Ons verblijf in Salta is om niet snel te vergeten, het begon al bij aankomst op het vliegveld: Frans had via internet een BB geregeld en de eigenaren verzocht ons op te halen vanaf het vliegveld (werd als service op hun site aangegeven), helaas kon de eigenaar niet, hij was op toer met andere toeristen maar regelde wel een gratis taxi.

De eigenaresse Alicia stond ons bij de voordeur op te wachten en nodigde ons meteen uit voor een drankje en dat liet Frans zich geen 2x zeggen als hij een pilsje krijgt aangeboden: in de tuin bij een aangename temp. van 25 – 30 gr. en een lekker zonnetje werd er geproost! Na de zoveelste Nieuwjaarsduik te hebben uitgevoerd, was het tijd om een restaurant te zoeken. Aangezien wij in een dorpje buiten Salta verbleven, was het maar de vraag of dat zou lukken: gelukkig vonden wij een restaurant “in aanbouw”. Wij waren de enige bezoekers: naïef vroegen wij om de kaart, de eigenaar schreef echter de enige 4 gerechten op een servetje dus was de keus snel gemaakt. Het eten werd in een razendsnel tempo klaar gemaakt en smaakte wonder boven wonder ook nog eens goed.

Uiteraard hebben wij ook Salta verkend: het is de grootste stad van het noordwesten met ongeveer 500.000 inwoners en heeft een zeer mooi en oud centrum met vele koloniale gebouwen in de Spaanse stijl. De kathedraal was een plaatje: echt roze van kleur, zo roze dat wij ons afvroegen of de paus hier wel weet van heeft!

Tijdens onze reis hebben wij een Amsterdamse, Jacobien, ontmoet, die 6 weken alleen op ris is: nadat wij gezellig samen een hapje en drankje hadden genuttigd, spreken wij af elkaar in Chili weer te ontmoeten aangezien zij slechts 2 dagen in Salta verblijft en wij 3.

Wij hebben de afgelopen 2 dagen het gebied ten zuiden van Salta verkend, dit o.l.v. guia “Don Leo” (hij heet eigenlijk Leon) die ook als chauffeur fungeerde (volgens ons heeft hij veel naar de versie Parijs-Dakar gekeken gezien zijn rijstijl). Verder zaten er in de auto ook nog 2 Argentijnse leraressen Graciella en Vera, zij genoten van hun zomervakantie van slechts 1 maand (de leerlingen hebben 2 maanden overigens). Don Leo vroeg aan ons of hij zoveel mogelijk in het Spaans mocht doen, wij vonden dat prima (hij noemde het “Spenglish”). Later bleek echter dat Don Leo niet veel zin had om Engels te praten, wij moesten er om bedelen als hij weer in het Argentijns brabbelde met de dames: wij hebben veel geleerd van deze intensieve Spaanse cursus!

De tocht door dit gebied was adembenemend, wij zullen later een aantal foto’s plaatsen om dat gevoel, wat wij deze dagen hadden, in beelden uit te drukken. Don Leo nam ons mee door een zeer bergachtig gebied, van droog en woestijnachtig tot nat, zeer nat (het is momenteel regentijd dus plenst het volop, gelukkig meestal tegen de avond). De kleurschakeringen van de bergen is met geen penseel vast te leggen, de Argentijnse leraressen (beiden onderwijzen aardrijkskunde) bleven maar foto’s maken om zoveel mogelijk vast te leggen, uiteraard ook als lesmateriaal!

De 2^e dag van deze tocht ging er ruig aan toe aangezien het grootste deel van deze rit over een onverharde weg gereden werd en Don Leo er niet gerust op was of deze weg wel begaanbaar zou zijn (vanwege de hevige regenval van de afgelopen dagen): gelukkig kwam het allemaal goed en hoefden wij niet te duwen of te lopen!

De komende 2 dagen verkennen wij het gebied ten noorden van Salta en dan reizen wij door naar Noord-Chili (weer een vlaggetje erbij).

Wij houden jullie op de hoogte, verder willen wij tot slot het team van Monique bedanken voor het cadeau: wij zullen er zeker veelvuldig gebruik van maken.