Vrijdag 19 december, dag 147

Na 4 dagen Phuket, Patong Beach, begon onze grote duiktrip: 4 dagen en 4 nachten op een “liveaboard”. Ons schip heette de Hallelujah en bracht ons naar de Similan en Surin eilanden: het was hard werken ;-) . Elke dag om 6.30 uur opstaan, waarna we om 7.00 uur de briefing voor de eerste duik van die dag kregen, duikspullen pakken en het water in. Na deze duik volgde het lekkere ontbijt, logboek invullen en uitrusten voor de volgende duik. Na de tweede duik was het weer tijd voor de lunch, logboek invullen en uitrusten voor de derde duik. Na deze duik volgde er weer een snack (bijv. pizza, fruit, sushi, friet), werden er weer logboeken ingevuld en was het uitrusten voor de laatste duik van de dag: een nacht- of schemerduik. Na deze duik lekker douchen, met een beetje geluk met warm water en was het dinertime. Om 22.00 uur was het voor Monique bedtijd om de volgende dag weer op tijd uit bed te kunnen. Wakker hoefde je nog niet te zijn, want dat werd je wel tijdens de duik. We hebben 4 heerlijke dagen gehad, met een geweldige crew en divemasters, geweldig eten en een zeer gezellige internationale groep mededuikers. En wat hebben we veel gezien, van zeepaardje tot schildpadden en van barracuda’s tot lionfish (koraalduivel). Helaas de manta’s hebben zich niet laten zien en de walvishaai was er wel, maar niet op de plek waar wij waren: wij hoorden dus niet bij de duikgroep die deze ontmoet heeft: blijft dus op onze bucketlist staan.

Terug in Phuket was het wel even afkicken, dit keer op het strand van Kata Beach, veel mooier en rustiger dan Patong en wat hadden we daar een geweldig hotel. Helaas had Monique een vertigo (draaiduizeligheid) opgelopen, door iets te fanatiek klaren tijdens het duiken en moesten we op zoek naar een arts. Dr Chusak bleek een geweldige arts, van wie de artsen in Nederland nog iets kunnen leren op het gebied van efficiëntie, die op een prettige manier snel de diagnose stelde en haar medicijnen voorschreef. Het is nu afwachten tot de duizeligheid ophoudt en dan kan zij weer duiken.

Vanaf Kata Beach zijn we naar de grote Boeddha gelopen welke op een heuvel van 350 m hoogte staat. Een wandeling van ruim 2 uur de berg op en door de jungle. De Boeddha zelf is erg indrukwekkend, 45 m. hoog. Hij is nog niet helemaal voltooid, maar daar wordt hard aan gewerkt. Je hebt er een geweldig uitzicht over Phuket en kunt bij mooi weer, wat wij hadden, Koh Phi Phi zien liggen. De terugweg hadden wij gepland met een tuktuk, maar helaas waren alle tuktuks al ingehuurd en moesten we ook de terugweg te voet afleggen. Na een afmattende afdaling hadden wij wel een lekker ijsje verdiend!

Na 4 nachten op Kata Beach zijn we met de boot naar Ao Nang, in de buurt van Krabi, gevaren waar we genoten van de enorme kliffen/karstenbergen waar we vlakbij zaten. Voor de 2^e keer deze vakantie kregen we te maken met een regendag. Een vreemde ervaring na zoveel mooi weer.

De dag voordat we naar Koh Lanta vertrokken, hadden we gelukkig beter weer en zijn we een dagje naar Railay beach gegaan. Een mooi strand in een mooie baai. Het water is er erg ondiep en je kunt ver de baai in lopen. De baai wordt omzoomd door kliffen waar ook grotten te bezoeken zijn. Een kleine kloof konden we vanuit de baai inlopen. We hebben de ‘Diamond grot’ bezocht, een kleine grot met mooie formaties. De grot ligt een klein stukje van het strand af.

De volgende dag zijn we met de boot naar Koh Lanta gevaren waar we nu voor de laatste dag verblijven in het Twin Lotus resort. Een mooi luxe resort gelijk aan het 3 km lange rustige strand. Frans is nu met een duiktour mee, hij heeft 3 duiken op het programma staan bij Ko Ha (= 5 eilanden), voor Monique nu niet vanwege haar Vertigo.

Morgen varen we weer terug naar Ao Nang voor onze laatste 2 nachten in Thailand. Ons visum verloopt, dus moeten we het land uit.