Inmiddels zitten we in de trein van Minsk naar St Petersburg. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar daar later meer over.

Zaterdag op mijn verjaardag zijn we vertrokken met de trein naar Deventer. We hadden daar een leuk hotel in het centrum van de stad. Het had alleen een paar nadelen. Geen airco, waardoor het redelijk warm was en de ramen open moesten blijven. Verder was het zaterdagavond en dus uitgaansavond en die gaat daar door tot 5 uur ’s nachts. Weinig nachtrust dus.

De volgende ochtend vroeg vertrokken naar het station waar onze trein voor het tweede traject, naar Berlijn aankwam. We zaten in een coupe voor 6 personen, maar het grootste deel zat die niet vol. Wel was het een verouderde trein waardoor de airco niet (goed) werkte en de temperatuur aardig opliep. In Berlijn had we een korte overstap van 20 minuten, gelukkig op hetzelfde perron, voor het traject naar Warschau. Wederom in een coupe voor 6 en prima werkende airco. Deze keer werd het steeds drukker en eindigden we op het eind met 6 personen in de coupe. Een beetje krap met alle bagage. We hadden bij aankomst enige vertraging, waardoor we in Warschau maar 1½ uur wachttijd hadden. In deze tijd wat gegeten bij Mc Donalds, inclusief langzaam WIFI. Om 21.10 u. konden we aan boord van onze laatste trein van deze dag, de nachttrein naar Minsk. Het vertrek liet even op zich wachten, maar eindelijk vertrokken we dan toch. Tijd om de bedden op te maken en ons klaar te maken voor de nacht. Om 1 uur leek deze al voorbij, omdat er toen op de deur werd geklopt en we klaar moesten zitten voor de paspoortcontrole. Om 3 uur hadden we de controles van Polen en Belarus achter de rug en dachten we verder te kunnen slapen. Helaas duurde de verstoring nog een uurtje, omdat we naar een grote werkplaats reden waar het onderstel van de trein verwisseld moest worden. Om 4 uur werd het rustig, vertrok de trein en konden we tot 7 uur slapen.

Om 8.30 u kwamen we aan in Minsk, waar we eerst geld moesten wisselen, voordat we onze bagage in het bemande depot konden onderbrengen. Er was ons verteld dat er voldoende wisselkantoortjes zijn, dit klopt ook, alleen was er maar 1 open, dus in de rij.

De bagage was daarna zo afgegeven. Voor ongeveer een halve euro werd de bagage opgeslagen en konden we uitzoeken van welk perron we vanavond zouden vertrekken naar St. Petersburg. Helaas is dit niet gelukt, aangezien er alleen maar Russisch wordt gesproken en wij deze taal en het cyrillische schrift niet machtig zijn.

Dan toch maar Minsk in. Een mooie stad met schitterende, enorme en imposante gebouwen en nog vele KGB-mannetjes die ons onopvallend tot zeer opvallend volgden, waarbij wij er een sport van maakten hen weer kwijt te raken! Een van hen deed het zo opvallend dat het bijna op een dans leek. Wij een stap naar links, hij een stap naar links, wij een stap naar rechts, hij een stap naar rechts. Uiteindelijk hebben we hem vertwijfeld op een bankje achter gelaten.

Helaas is er in Minsk geen toeristenbureau te vinden en weten we niet wat er allemaal voor moois te zien is. We hebben nu genoten van de gebouwen en stilgestaan bij de vele oorlogen, door de oorlogsmonumenten die hier overal te vinden zijn. Uiteindelijk ook nog een standbeeld van Lenin gevonden, waarna het weer tijd was om richting treinstation te gaan.

We waren natuurlijk veel te vroeg en ontdekten een “comfort lounge”, waar je als 1^e klas passagier gratis 3 uur in de airco mag verblijven. Heerlijk bij 32 graden in het stationsgebouw. Om 17.45 u. op naar onze trein voor het traject naar St. Petersburg en daar diende ons eerste probleem zich aan. Frans, onze fanatieke opruimer, had de “oude” tickets al weggegooid. Helaas bleek hier ook het traject Minsk – Russische grens bij te zitten. In het Russisch werd hem te verstaan gegeven hoe fout dit was, tenminste dat denken wij, en werd hij door een beambte zeer boos en met stemverheffing toegesproken. Uiteindelijk mochten we toch aan boord en werd het m.b.v. onze paspoorten, de digitale kopieën op onze laptop en een telefoontje met het boekingskantoor opgelost.

In deze trein ook de nodige hitte, maar gelukkig ook een airco die het op zijn tijd redelijk doet en een gratis maaltijd: wat wil een mens op dit moment nog meer!!